
Jerzy Kozakiewicz
Data urodzenia: 10 lutego 1929 - Data śmierci: 11 lipca 2006
Biografia
W 1953 ukończył szkołę filmową w Łodzi. W tym roku został zaangażowany przez Kazimierza Dejmka do łódzkiego Teatru Nowego. Na deskach tego teatru zadebiutował w sztuce Emila Zegadłowicza „Domek z kart” w reżyserii Janusza Kłosińskiego. W Łodzi Kozakiewicz grywał u tak uznanych reżyserów jak Kazimierz Dejmek („Łaźnia” Władimira Majakowskiego, „Noc listopadowa” Stanisława Wyspiańskiego, „Święto Winkelrida” Jerzego Andrzejewskiego i Jerzego Zagórskiego) i Bohdan Korzeniowski („Don Juan” Moliera). W 1958 przeniósł się do Teatru Narodowego w Warszawie, w którym dyrekcję objął Wilam Horzyca. Z tego okresu pochodzą jego role między innymi w Wieczorze Trzech Króli Szekspira, „Widok z mostu” Arthura Millera, „Żywym trupie” Lwa Tołstoja, „Matce Courage i jej dzieciach” Bertolta Brechta. W 1962 przeszedł do warszawskiego Teatru Klasycznego, kierowanego przez Jerzego Kaliszewskiego. W tymże teatrze zagrał między innymi w takich sztukach jak: „Róża” Stefana Żeromskiego czy „Wassie Żeleznowej” Maksyma Gorkiego. W latach 1972–1976 grał w Teatrze Rozmaitości („Pruski mur” Witolda Zalewskiego, „Horsztyński” Juliusza Słowackiego, „Sława i śmierć Joachima Murietty” Pabla Nerudy), a od 1976 do 1979 w warszawskim Teatrze Studio. Poza teatrem miał w swoim dorobku wiele ról filmowych. Pod koniec życia zajął się kupnem, renowacją i sprzedażą antyków. Zmarł w Warszawie 11 lipca 2006 i został pochowany na Cmentarzu Prawosławnym na Woli.
Filmy z udziałem Jerzy Kozakiewicz(16)

jako pracownik archiwum TV Gdańsk
Stan wewnętrzny
1989

jako geometra
Pastorale heroica
1984

jako świadek oskarżenia w procesie brzeskim
Zamach stanu
1981

jako Guest in Poręba
Zmory
1979

jako UB Officer in 1954
Orzeł i reszka
1975

jako Krzepisz
Potop
1974

jako Thug Beating Pingwin
Pingwin
1965

jako Inga's Rapist
Pierwszy dzień wolności
1964

Przeciwko bogom
1961

jako Soldier
Droga na zachód
1961

jako Cztan
Krzyżacy
1960

jako Estonian Soldier
Orzeł
1959

